استانداردهای میز و صندلی

ارگونومی علمی است که طراحی ابزار و وسایل مورد نیاز برای کار و زندگی انسان را مطالعه می کند.مهندسی انسانی در واقع به مناسب سازی ابزار و محیط کار و زندگی و توانایی ها و نیازهای انسان می پردازد.هدف اصلی در طراحی ارگونومیک صندلی، حفظ انحنای مناسب ستون فقرات  با حدقل کشش و انقباض های عضلانی است.

7 نکته ذیل به برخی از نتایج تحقیقات ارگونومی در استاندارد بودن ابعاد میز و صندلی اشاره دارد که در نشستن باید مورد توجه قرار داد:

۱-میز باید دست کم نصف قد شخص ارتفاع داشته باشد. ( ۸۰- ۹۰  سانتی متر برای بزرگسالان)

۲-صندلی باید دست کم یک سوم قد شخص ارتفاع داشته باشد.( ۵۰-۶۰ سانتی متر برای بزرگسالان )

۳-پشتی با سطح نشیمنگاه  صندلی، زاویه ای حدود ۱۱۰ درجه بسازد و نشیمنگاه مطابق با ابعاد بدنی فرد وسیع و عمیق باشد.

 

۴-پشتی صندلی بر اساس شکل طبیعی ستون فقرات قوس داشته باشد و به اندازه کافی بلند باشد تا از ستون فقرات در هنگام تیکه دادن حمایت کند.

۵-در زیر پاها یک سطح شیب دار به طرف پایین گذاشته شود تا وزن ساق ها و ران به طور عمود بر روی کف پا وارد نشده و نیز از فشار بر روی بافت های نرم زیر ران کاسته شود.

۶-به هنگام مطالعه، سطح صورت با سطح میز منطبق و مماس نباشد بلکه با یک زاویه به سطح میز نگریسته شود. میز باید با شیب ۱۰ – 15 درجه به طرف پایین داشته باشد تا از افتادن سر  به پایین جلوگیری کند و از خستگی های گردن بکاهد.

۷-بهترین زاویای مفاصل به هنگام نشستن برای فردی با قد حدود ۱۸۰ سانتی متر عبارت است از : زاویه استخوان ران با تنه ۶۰ درجه و ران ها ۳۰ درجه از خط میانی دور باشند.

منبع: اختصاصی elmevarzesh.com

بیشتر بخوانید: http://www.elmevarzesh.com/standard-tables-and-chairs/#ixzz3xucX0NIc